İyi ki doğdun abim :)

Bugün sizlere hayatımda çok büyük yer kaplayan, dimdik durmamı sağlayan kişiden bahsetmek istiyorum. Ne kadar bir şeylerimi anlatmaya çekinsemde, aramızda yaş farkı olsa da, her zaman oturup her türlü konuyu konuşabileceğim tek insan! Arkadaşlarım arasında bile o kadar çok adı geçer ki, o benim hiçbir arkadaşımı tanımasa da’güya fırsat olmamış’ tüm arkadaşlarım onu gayet iyi tanır. Tamam tamam lafı fazla evirip çevirmiyorum işte o benim abim, yani Ahmet Tektaş. Benim gibi bir kardeşe sahip olduğu için ne kadar mutlu bilemiyorum ama zamanında çok mutlu olduğu aşağıdaki fotoğraftan belli;

Yukarıda da bahsettiğim gibi abimle aramızda yaş farkı olmasına rağmen beni hep eğlendirmeye mutlu etmeye çalıştı. O zamanlar lise çağında olan abimle oyun hamuru oynadığımı hatırlarım ben. Oyunu çok merak edenler için hemen özet geçeyim, oyun hamurları ekmek şekline getirip sehpanın altına doğru cetvelle yiterdik. Sanki orada bir fırınımız varmış gibi. Bu oyun o zaman ne kadar bizi eğlendirirdi bunu burada yazarak anlatmak benim için çok güç. Bunları ne kadar abime gösteremesem de hep içimde kalbimin en ücra köşesinde anılarımızı bir bir saklıyor aklıma geldikçe mutlu oluyorum canım abim.

Ha üzüldüğüm noktalarda var mı illaki var. Yaşım küçük diye hiçbir yere götürmezdin beni ya da beraber dışarı çıkınca hemen kaçardınız, ben yavaş koşuyorum zaten yakalayamam diye. Şu an ki tek korkum ilerde yeğenlerimin çocuklarıma da aynı şeyleri yapmasıçünkü yaşarken komik değildi 😀

Anlatacağım o kadar fazla anımız var ki abim, bilirsin ağlamayı fazla sevmem sadece istediklerim olmayınca ağlarım :)) ama şu anda bunları yazarken gözümden pıt pıt akan yaşlar olduğunu inkar edemeyeceğim.

Bazen düşünüyorum ilklerimi neredeyse hep sende yaşadım. İlk ekşın deneyimlerimi; araba kaçırmaların gibi ahaha bunu yazdığım için kavga edeceğiz biliyorum ama olsun.Detay vermiyorum can sağlığım için 🙂 Seninle evden çıkıp waffle yemeye gittiğimiz zamanları, aslında bakarsan basite indirgenebilecek olan şeyler olabilir ama Benim için hep özel ve hatrı sayılır şeyler olarak kalacak.

‘Eee Enes Dayak yemedin mi hiç hep iyi şeylerden bahsediyorsun’ derseniz, ohoooo dayak taktiği bile bulmuştur abim benim üstümde. İyisinden pek çok dayağını yemişimdir. Bunu ne zaman söylesem “Abartma Enes ben mi çok dayak attım” diye başlar arkasından atıyorum “şu kardeşini döverken ben sana vurmazdım” diyerek kendini bi güzel aklar cümleyi bitirirdi. Yaş farkı olmasa ‘siz bir de abimin halini görün.’ derdim ama yaş farkı çoktu be kardeş, yediğim dayakla oturur kalırdım. :))

Her neyse şakalar espriler bir yana – şaka değildi-. Canım gardaşım birlikte büyüdük, birlikte üzüldük, yeri geldi birlikte sevindik. Ama en önemlisi karşımıza çıkan her engelde beraber olarak üstesinden geldik. Şuna da eminim ki beraber gelmeye de devam edeceğiz ( amman bir yerlerinizi kaşıyın ) Senden tek bir isteğim var kendi doğrularından şaşma, kim ne derse desin aldırma şimdiye kadar yaptığın gibi başın her zaman dik yürü. Kimsenin seni üzmesine kırmasına izin verme. Hayatımızda her zaman için inişler çıkışlar olacak, ama şunu unutma ben senin her zaman yanındayım. Birlikte sırt sırta verip tüm zorlukların üstesinden beraberce geliriz evelallah. Ama asla sırtımız yere gelmeyecek buna eminim. İyi ki benim abimsin. İyi ki benimlesin. Seni çok sevdiğimi hiçbir zaman unutma olur mu.?

Yeni yaşın huzur mutluluk getirsin. Senden bir isteğim olacak ancak umarım bu sene bana daha fazla vakit ayırırsın, sosyal açıdan 🙂